30 september...Wow lieve kleine Julie...je bent alweer een half jaar oud! Het gaat zooooo onwijs hard!!! En aangezien papa en mama altijd een reden zoeken om een feestje te geven of in dit geval lekker taart te eten doen we dat dan ook...Mama doet onwijs haar best een eerste echte taart te bakken en tis niet direct een meesterstuk maar de taart is wel onwijs lekker! Tante endy en ome Joen maken het feestje compleet als ze nog een echt cadeautje hebben voor je! En uitpakken....vindt je super leuk!! Maar deze maand hebben we nog meer feestjes te vieren.. Zo komen er weer een hoop vriendjes en/of vriendinnetjes bij aankomend jaar. Want Ruud en Nancy, Paul en Marion en Ruelle, Jeroen & Meesje zijn ons allemaal komen vertellen dat ze in verwachting zijn... En nu papa en mama weten hoe bijzonder dat is kunnen ze nog meer genieten van dit geweldig leuke nieuws!
Deze maand worden ook enkel karaktertrekjes erg duidelijk...nieuwsgierig.....nieuwsgierig....Ooh wat ben je nieuwsgierig...zelfs je eten laat je staan om je ongeneerd om te kunnen draaien en mee te kunnen kijken en luisteren wat al die mensen toch te vertellen hebben. Zodra je in een groep komt waarvan 1 persoon nog niet zo bekend is ga jij diegene lekker zitten aanstaren tot dat je contact hebt en dan poink...dikke glimlach...alsof je wilt zeggen..Vriendjes??? Overigens is dit een duidelijke karaktertrek van je papa want je mama is hier nooit een topper in geweest.... En zo wordt op straat, in de supermarkt en bij de bakker iedereen getrakteerd op die vette smile van je. Hoe vaak ik al niet heb gehoord "zo das een blij kindje". Goed nu nog afwachten of je deze goede eigenschap blijft houden. Maar naast het blije nieuwsgierige gedrag en uiteraard ook je verschijning is nu toch ook wel duidelijk dat je OOK echt de humor van je paps hebt. Er wordt hier zoveel afgelachen. Tja er onstaan bij mij spontaan lachrimpels op mijn gezicht. Hele dagen door is het hier lachen, gieren, gillen en brullen doe je niet zoveel. En toen er twee weken geleden een dag was waarop je de hele dag aan het brullen was wist mama zich ook geen raad....wat is er toch met je??...Helaas kon je me dat nog niet vertellen...Misschien wat te eten? Mhhmm nee, wat te drinken dan?? mmhmm nee ook niet. Een ander speeltje? Zitten je kleren niet lekker? Heb je het te warm? Misschien te koud? Nee Nee Nee Nee Nee Nee Nee....aaaahhrrrhhhgg Blij dat papa thuis kwam...en een dag later was het duidelijk...want toen we samen op het speelkleed lagen te spelen dacht mama inneens "he??? Wat zit daar nou in het mondje van ons Juultje??" Ja hoor daar prijkte 2 prachtig witte ondertandjes!! Aahh wat onwijs schattig!!!
Al met al lijkt het nu dat je echt een klein Antoontje bent in meisjesvariant. Is er dan helemaal niets waarin je op je mama lijkt? ooh jawel...als jij het naar je zin hebt draai je met je voetjes grote rondjes...en dit is iets (ja echt waar) dat doet je mama ook!!! Jeeuuuhh we hebben iets gevonden!! Al met al je bent een heerlijk jong! ♥